Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers,
Hoe kon ik nou zó stom zijn, babyboomer te worden! Volgens het commentaar van Kees Kist op de nieuwjaarscolumn van Kaj Elhorst over pensionado’s lijkt het of wij daarmee een nieuwe erfzonde over ons hebben afgeroepen. Hoe kónden we toch …! Oh, nee, hadden we een keuze dan, babyboomer te worden? Kon Kees er iets aan doen om tot de generatie X, Y of Z te horen? Nou dan?
Beste Kees, jij verwijt ons babyboomers te weinig ‘verticaal sociaal’te zijn geweest met jongere generaties! Terwijl ik nou juist al die andere generaties samenvoeg onder de term “ik-generatie”. En dat klopt, want in je commentaar zie ik alleen maar wat “wij” “jullie” hebben aangedaan, en geen woord over wat de jongere generaties dan wel niet allemaal voor de babyboomgeneratie gedaan hebben, of zelfs, hadden willen doen. Als ik bij mijn studenten het woord ‘solidariteit’ laat vallen, kijken ze me aan of ik gek ben. “Nog nooit gehoord, meneer!”. En dát is nou juist een term dat in hoge mate is verbonden met die postmoderne babyboom generatie. Kijk, wij waren misschien dan wat naïef, maar we protesteerden, met betogingen, met ‘sit-in’s’, met posters en bijeenkomsten, tegen alles wat in onze ogen krom en ondeugdelijk was in onze maatschappij. Babyboomers worden niet voor niets de ‘protestgeneratie’ genoemd. Terwijl het tegenwoordig één grote ellende is scholieren en studenten te porren voor verenigingswerk en vertegenwoordigende organisaties. Terwijl alle politici zich permanent afvragen hoe ze de lieve jeugd nu weer naar de stembus kunnen slepen. In een tijd waarin ‘de vrijwilliger’ een probleemgebied vormt voor wie dan ook iets voor anderen organiseert. Dus kom me nou niet aan met fabeltjes dat wij niets aan ‘jullie generaties’ hebben bijgedragen. Erger nog, jullie zijn degenen die WIJ aan de wereld hebben bijgedragen!
Wij hielden van die “vastgetimmerde Cao’s” omdat dit, in een tijd dat een volwassen gezinshoofd minder geld verdiende dan een student nu aan studiefinanciering krijgt, nodig was om je leven wat perspectief te geven. En, geloof me, toen die babyboomers jong waren, was 65 jaar echt verschrikkelijk oud! Het is eigenlijk vreemd dat die pensioenleeftijd (waarvan mijn opa’s al profiteerden) het zolang heeft uitgehouden. Aan de andere kant begon die babyboomer ook eerder te werken, deels omdat in die tijd heel veel mensen NIET studeerden. En als ze studeerden, deden ze dat grotendeels niet op luxe instituten, gesteund met rijksfinanciering, maar in deeltijd, naast hun werk; niet of nauwelijks ondersteund door hun werkgevers. Deze blogger is in dezen absoluut geen uitzondering binnen die babyboom generatie.
Tja, beste Kees, en dan nog dat punt dat geen één Nederlander het ooit zo goed zal hebben! Flauwekul, beste medeburger. Toen ik jong was kreeg ik een step met alleen gummibanden, maar ik had er tenminste één! Ik kreeg geen nieuwe fiets omdat die gewoon niet te koop was. Maar het “eigenfabrikaat” van de plaatselijke smid, mét blokken, werkte prima, jarenlang. Uit mijn klas was ik de énige die in Sneek naar de HBS ging (VWO nu); met de hele groep Friezen die toen een dergelijke opleiding volgde zou je nu maar één moderne school voor voortgezet onderwijs kunnen vullen. En mijn vader kreeg, als zelfstandige, geen CENT ondersteuning! Als student in Groningen hoorde ik bij een kleine elite van nog geen 10.000 man waar nu tienduizenden studenten Universiteit en Hogescholen vullen. Kortom, Kees, je kunt er rustig van uitgaan dat die babyboom generatie hun carrières voor een heel groot deel op eigen kracht baseerden. En dat ze dat deden om jullie, die XYZ generaties, een fatsoenlijke kans te geven jullie werkzame leven te kunnen leiden. Een werkzaam leven dat, o.a. door die langere, volledig betaalde, opleiding eerder korter dan langer zal zijn dan die van de babyboomer, ondanks dat ene, of die twee jaren die je langer door moet werken.
Maar zelfs al zou jij gelijk hebben, beste medeburger Kees, dan nog zul je het er mee moeten doen. Zoals wij het met onze, sobere, naoorlogse situatie moesten doen. Want wij gaan die zaken niet meer voor jullie aanpakken. We gaan immers allemaal met pensioen. Dus kunnen alle volgende generaties dat nu helemaal zelf veel beter regelen en als het niet lukt, kun je daarvan ons, de babyboomers, niet langer de schuld geven.
Met mijn oprechte verontschuldigingen aan alle jongeren en niet meer zó jongeren, die zich wél heel sociaal en maatschappelijk bewogen opstellen! Ondanks hun generatie en generatiekloven.
Geef een reactie