Rijp voor de sloopkogel?
Ik ben blij dat ik niet ‘prominent’ genoeg was om door Annemiek Brandniet van AD/Alphen gevraagd te worden naar welke gebouwen in Alphen aan den Rijn moeten worden afgebroken. Want daar zou ik zo geen antwoord op kunnen geven. Ik heb namelijk niets tegen breken, mits er wat beters voor in de plaats komt. Gelukkig wordt mijn visie in dezen ook in het Stadhuis breed gedeeld, maar het maakt zo’n artikel natuurlijk weer nodeloos ingewikkeld.
Helaas, de ondervraagde brekebenen geven geen van allen aan wat er dan wél gebouwd zou moeten worden, en wat het maatschappelijk nut daar dan weer van zou zijn. Kortom, mooi laten staan tot….
Waarom eigenlijk, dat slopen?
Kijk, het is wel spannend te lezen dat het AD haar eigen onderkomen met de sloopkogel bedreigt, maar persoonlijk vind ik ons Stadhuis net zo lelijk, maar wie ben ik om daar dan gelijk dit soort ingrijpende consequenties aan te verbinden. Het Stadhuis begint, na vele extra miljoenen aan investeringen, eindelijk wat functioneel aan te doen, en dat die hifi-winkel onder dat AD gebouw het zolang volhield is voor mij al jaren een wonder. Overigens, dat gaan we bij de nieuwbouw bij het Station nog eens doen door voor 5 miljoen gemeentelijk geld bij voorbaat nutteloze, winkelruimte bouwen. Ook gelijk maar weer afbreken? Rijnstate is lelijk, inderdaad, maar is het daarmee niet functioneel? Ik betwijfel dat, al is het als kantoorruimte in deze ICT tijd natuurlijk volkomen verouderd. Misschien ombouwen tot goedkope woonunits voor het groeiende aantal jongeren en jonge stellen die steeds moeilijker aan betaalbare woonruimte komen?
Het oude RABO kantoor is ooit inderhaast en ondoordacht gebouwd omdat de bestaande ruimte (nu Castellum) te klein werd, en niemand zou er een traan om laten als het verdween. Maar dan? Hof van Alphen is een lelijk gebouw, maar ik denk dat de bewoners, en hun familie, aanzienlijk bezorgder zijn over wat er ín dat gebouw gebeurt, dan hoe het er van buiten uitziet. Dus laten we ons daar maar op concentreren, in plaats van zorg opnieuw in te krimpen om weer nieuwe stenen te stapelen.
Tja, het Aargebouw, iedereen lijkt het maar plat te willen gooien. Om er vervolgens de Aarhof mee uit te breiden die NU al niet zijn vierkante meters verhuurd krijgt. Intussen denkt niemand, al tientallen jaren niet, na over een alternatieve invulling, of zelfs een modernisering van dat gebouw. Tenslotte staat het midden in ons centrum, daar moet toch emplooi voor te vinden zijn. Maar ja, dan moet je wel eens ermee stoppen iedereen te vertellen dat het tegen de vlakte gaat. Hoe bedrijfsgebouwen er op bedrijfsterreinen uitzien, zal me, eerlijk gezegd, een zorg zijn, Dennis Captein. En voor de Ridderhof hebben Dick Vos en ondergetekende allang een positief actieplan, inclusief een ingrijpende verbouwing, aangeleverd wat al overal wordt besproken. Dus, Toob Alers, laat de sloopkogel nog maar even thuis, er is al ‘Licht in de Tunnel’! Dat moderne winkelcentra compacte, en op een duidelijk onderscheiden functie gerichte, beleveniscentra moeten zijn, dat staat al tien jaar in ‘Marketing voor Retailers’, overigens. Clicks&bricks maakt dat alleen nóg belangrijker!
Wat dan wel?
Om die vraag op te lossen moet je even kijken waarom die lelijke, en deels a-functionele gebouwen, er eigenlijk staan. De reden is natuurlijk simpel, jarenlang, en, gezien De Baronie en het Station blijft dat wel even zo, mocht het ondernemerschap in Alphen aan den Rijn zijn gang gaan. Overal waar bouwers geld konden verdienen, werkte de gemeente mee, en planologie werd vaak achterstevoren bedreven, bestemmingsplannen (en bijpassende beleidsplannen) achteraf aangepast aan de al bestaande situatie. “De Stad van Morgen” zou een positieve stap in de goede richting moeten zijn, met in ieder geval een overkoepelende planologische visie over wat zich waar in de stad zou moeten ontwikkelen. Maar de praktijk in Alphen aan den Rijn is dat je nu voor praktisch alles overal heen moet, dat onze grootste wijk, Kerk en Zanen, het moet doen met een buurtwinkelcentrum, terwijl De Baronie een wijkwinkelcentrum beschikbaar heeft zonder wijk. Aan de Sterrenlaan moest zo nodig een winkelcentrumpje voor allochtone ondernemers worden gebouwd, maar die bleken (begrijpelijk) veel liever in De Ridderhof te gaan zitten dan daar. Intussen gaan in de Driehoorne, er tegenover, zowel een winkel in medische hulpmiddelen als de supermarkt dicht. Tussen beide kanten van de weg is immers nooit van synergie, en daarmee van levensvatbaarheid, sprake geweest?
Toch Breken
Jazeker, ik zou ook heel graag wat breken. Vooral de ingeslepen gewoonte om allerlei voorzieningen per project, niet ingebed in een geheel, te beoordelen en vervolgens te verwachten dat bestaande faciliteiten die inbreuk in hun ‘markt’ maar gewoon accepteren. Toen ik ooit de kansen van een nieuw product berekend had op 80%, kreeg ik van de CEO de vraag waarom ik die niet, zoals mijn collega’s, op de door hem gewenste 100% had gezet. Ik heb geantwoord dat ík in mijn model de concurrentie niet was vergeten. Niet de manier om aan je carrière te sleutelen, natuurlijk, maar het geeft wel aan hoe ‘wishful thinking’ de besluitvorming van dit soort zaken beïnvloedt.
Er is, aarzelend maar toch, door wethouder Van As, voor het Stadshart van dit verouderde en peperdure uitgangspunt afgestapt. Nou maar hopen dat dit ook geldt voor de rest van onze gemeente, ook m.b.t de omliggende kernen.
Laten we die sloopkogel voorlopig nog maar even met rust laten!
Geef een reactie