Archief | april, 2015

Zorg of Zeeman?

29 apr

Een somber toekomstbeeld
Gelukkig is het nog niet zo ver, beste lezers, maar als ik dan weer lees dat er geen geld meer is om ex-leerlingen van de PRISMA school, na hun dure opleiding, de stap naar het bedrijfsleven te laten maken? Deze afweging is misschien wel sneller actueel dan we allemaal hopen!
Kijk, dat de bomen niet langer tot de hemel groeien, dat is een feit. De gemeente doet dan ook hard haar best ons dát duidelijk te maken. Helaas zijn ze daarin niet zo consequent dat, mét de burgers, ook de gemeente zelf gaat inleveren. Integendeel, ondanks dat er in nog geen vijf jaar bijna 100 miljoen Euro’s aan de Lage Zijde zijn verdampt, blijft de gemeente geld pompen in bouwwerken die we helemaal niet nodig hebben. Intussen merkt iedereen die met Sport of Cultuur bezig is, dat er nergens meer geld voor is, en je kunt ervan op aan dat als de gemeente ooit moet kiezen tussen ‘ZORG’ of vastgoedprojecten (ZEEMAN) de laatste partij (het is niet alleen Zeeman’s Green natuurlijk) er het minste last van zal hebben.
De ‘Verzorgingsmaatschappij’ is immers ook in Alphen aan den Rijn geschiedenis geworden. Kaj Elhorst kan alvast beginnen daarover een boek te schrijven.

Bouwen
Er is natuurlijk helemaal niets op tegen dat, zoals ik in mijn vorige blog schreef, peperdure voorzieningen als Bibliotheek en Theater in deze krappe tijden flink moeten inschuiven. Of dat de Muziekschool haar functie op een andere manier moet invullen en sportverenigingen zelf hun grasvelden moeten onderhouden. Sta-art kan haar kunstwerken best in winkels, restaurants en openbare gebouwen exposeren. Wat er in andere gemeenten gebeurt (benchmark), vind ik nooit zo spannend, iedereen moet zijn eigen afwegingen maken, waarom zijn we anders een zelfstandige gemeente.
Maar het is merkwaardig dat de gemeente op geen enkele manier zelf de broekriem aanhaalt, terwijl de burger, direct én indirect, wordt opgezadeld met steeds hogere lasten. Integendeel, honderden ambtenaren zijn permanent bezig met allerlei projecten waarvan het beoogd maatschappelijk nut beslist marginaal is te noemen. Ik zal er een aantal eens benoemen:

De Baronie
Ik heb al heel lang geleden gepleit voor een modern, dus compact, Buurtwinkelcentrum op die plaats, graag samen met andere buurtvoorzieningen. Dat laatste werd al moeilijk omdat het niet zo botert tussen de Zeehelden en de Molukkers, maar in ieder geval zijn daar vlakbij wel een school, een gezondheidscentrum en een kinderopvang gerealiseerd. Helaas had bekende Alphenaar Jan Zeeman grootse dromen over een “high-end” winkelcentrum, daar midden in de armste buurt van Alphen, met de regionale uitstraling waaraan ons Stadshart niet kon tippen. Ik constateer dat er een prachtig mooi bouwwerk is neergezet, helaas met geen andere invulling dan ‘mijn’ buurtwinkelcentrum. Er is, crisis of niet, dan ook geen enkele kans dat hier ooit mooie kledingzaken hun anker uit zullen gooien. De Baronie is een mooie aanwinst voor de buurt maar, met al die lege winkels, als winkelproject een mislukking.
Helaas heeft de gemeente wél ingespeeld op de gedroomde toestroom van auto’s uit de regio en voor ettelijke miljoenen verspijkerd aan de verkeerssituatie daar. Kortom, meneer Zeeman (Green) hoefde alleen het gebouw neer te zetten. Alles wat nodig was om daar klanten naar toe te krijgen, betaalde de gemeente. Wij dus…..

Jachthaven
In het verlengde van die Baronie ligt het malle plan om van de mistroostige waterplas die ooit als Rijnhaven was bedoeld, een zinderend centrum van watersport te maken. En opnieuw tast de gemeente royaal in haar lege schatkist, door alvast (er bestaat nog niet één concreet plan) de brug in de Hoorn voor 5 miljoen te vervangen zodat de sloepen van beter gesitueerde Alphenaren ongehinderd hun spotgoedkope ligplaats kunnen bereiken. Ook dit is weer bedoeld om deels de omzet van de Baronie te spekken (dat levert die Baronie overigens maximaal een miljoen Euro aan omzet op, ons Stadshart de helft daarvan), zodat het nog wel even duurt voor die brug economisch rendabel kan zijn. Maar ja, wie wil er nou niet aan een jachthaven wonen, dus geeft deze gemeentelijke investering, alweer, kansen voor, opnieuw, Green. Daarbij is er nu al sprake van een snel groeiende overcapaciteit in de bestaande jachthavens, dus een vetpot wordt het voor niemand. En voor 5 miljoen kun je een hoop andere leuke dingen doen.

Maximabrug
Eigenlijk is het een beetje zielig, nog een paar jaar en dan ligt er een prachtige vierbaansbrug over de Rijn, die uitkomt op een karrenpad naar Koudekerk! Opnieuw vele miljoenen verspild in een prestigeproject, terwijl Koudekerk, en zeker de bedrijven daar, heel gelukkig waren geweest met een simpele tweebaans brug. Maar, VVD en CDA wilden hun droom, de ‘Grote Bypass’ realiseren en zonder brug was die droom als een zeepbel uiteengespat. Kortom, er zal in de regio wat gelachen worden om die peperdure brug naar Nergenshuizen, een ‘funny’, zoals de Engelsen dat zouden noemen. En de grote initiator van dit plan, Hoogvliet Supermarkten, gaat binnenkort gewoon naar Bleiswijk verhuizen……
Enfin, nu er toch al zóveel geld al is uitgegeven, zullen we uiteindelijk nog veel meer geld mogen dokken voor een verbinding over de Heijmanswetering om via BruinsSlotsingel en Eisenhowerlaan toch de gedroomde verbinding naar de N207 (Kleine Bypass) te realiseren. De tientallen hierbij betrokken ambtenaren gaan hun pensioen wel halen, want door de betere verbinding wordt veel industrieel vastgoed (en de gemeentelijke grond) aan de Hoge Zijde in één klap meer waard.

Station
Als Alphen érgens geen behoefte heeft, dan is het aan nóg meer winkels. En dat is nou precies wat (alweer) Green bij de Fietsappel gaat bouwen. Omdat Jan Zeeman c.s. inmiddels ook wel weten dat ze die winkels nergens kunnen slijten, krijgen ze bij voorbaat al 5 miljoen nog niet bestaande Euro’s van de gemeente om op de ‘Toor locatie’ leegstand te bouwen. Uiteraard wordt het gebouwd als ‘traffic locatie’, maar iemand móet vergeten hebben die ‘traffic’ naar en van het station (vergelijk Leiden of Utrecht) nou eens te meten. Misschien dat een winkeltje in pepdrankjes daar kan overleven, maar de rest niet. Zelfs overbuurman Toob gaat daar niets aan veranderen. En zo bestrijdt de gemeente geen leegstand, maar investeert daar zelfs in. Investeren met geld dat, met toestemming van onze volksvertegenwoordigers, wordt onttrokken aan sportverenigingen, culturele instellingen en projecten die, zoals een tunnel door Hazerswoude-dorp, veel belangrijker zijn. En als het met deze projecten (naar schatting ten bedrage van 25-30 miljoen Euro) allemaal tegenvalt, tja, dan is de ZORG aan de beurt!
“Na ons de zondvloed”, Alphense politici?
Of gaan we weer fuseren, zodat nóg meer inwoners aan deze Alphense hobby’s kunnen meebetalen?

Advertentie

De Ongemakkelijke Waarheid

20 apr

Cultuursector R.I.P?
Als ik, na alle commotie rond Muziekschool en Sportspectrum, in het AD/Alphen moet lezen dat ook de “Bieb” en “Theater Castellum” nog steeds niet snappen dat de ‘oude tijden’ voorbij zijn, zie ik de toekomst voor de Alphense cultuurgebruiker steeds somberder in. De directeuren van beide subsidie slorpende instituten krijgen, net als alle andere subsidieverkrijgers, het “advies” (één van de betere ideeën van cultuurwethouder Van Velzen) eens te kijken of ze niet samen op kleinere voet kunnen leven. Maar de dames steken al bij voorbaat de brand in deze gemeentelijke strohalm omdat het delen van de Castellum locatie niet tot ieders tevredenheid kan gebeuren. Blijkbaar wachten ze liever, zoals ook Piet Brummer en de zijnen met de muziekschool deden, tot hun miljoenensubsidie van het ene op het andere moment verleden tijd is, en ze hun instituten moeten opheffen.
Hoe lang moet het nog duren voor al die managers van de ‘het kan niet op’ generatie door hebben dat de gemeente het door hen gewenste geld gewoon niet meer beschikbaar heeft. Deels omdat het er niet is, deels omdat de politici nu andere keuzes maken dan voorheen.

Verandering zonder Veranderen
Ik vraag me af wat we maatschappelijk nog aan voorzieningen moeten verliezen voordat de betrokkenen duidelijk wordt dat je zonder te veranderen van werkwijze geen verandering in resultaat kunt verwachten. Toch is dat precies wat ze nastreven. Winkels en winkelketens sluiten niet de deuren omdat ze geen kansen hebben, maar omdat ze OP DE BESTAANDE MANIER geen kansen hebben. Omdat grote en kleine ondernemers niet in staat zijn hun ingesleten werkwijze revolutionair aan te pakken, als ‘Nieuwe Winkelier’, bijvoorbeeld. Donald Sull stelde al tien jaar geleden dat, als de maatschappij een andere richting kiest (ex-verzorgingsmaatschappij) en organisaties verblind vasthouden aan wat ooit hun sterke punten waren, hun gekoesterde ‘Ankers’ steeds sneller tot ‘Molenstenen’ verworden waaraan die organisatie ten gronde gaat.
Is dat niet precies wat we NU overal zien gebeuren?
Ook het management van ‘de Bieb’ en ‘Theater Castellum’ lijken té verknocht aan de subsidiekraan om zich een leven zónder zelfs maar voor te stellen. Anders kan ik me niet voorstellen dat beide dames ook maar dénken de vrijheid te hebben om “tevreden” te zijn. Het geld is op, en de tijd dringt!

De ongemakkelijke waarheid
Natuurlijk is dat Castellum nooit als ‘Cultuurhuis’ gedacht (dat was al een blunder, natuurlijk), en past de bestaande, gigantische bibliotheek aan het Aarplein daar natuurlijk niet zomaar in. Dat noodzakelijke samengaan betekent dat beide instituten hun ‘business model’, hun manier om geld binnen te krijgen, moeten herzien. En als ze dat zelf niet kunnen, of willen, dan moeten ze hun organisatie maar opheffen, in de hoop dat anderen daar wel toe in staat zijn. ‘De Muziekschool’ is hun leidraad, vrees ik, niet hun eigen, roze, meerjarenplannen. Tenslotte is het helemaal niet de vraag de HUIDIGE bibliotheek in het HUIDIGE theater in te passen, terwijl de directies daar wel van uitgaan.
Zo zet ik al jaren vraagtekens bij het werkelijke nut van het theaterrestaurant binnen het concept van het theater, en datzelfde geldt voor de bioscoopvoorstellingen. We hebben toch al een bioscoop? En het concept van de bibliotheek als gigantisch boekenmagazijn mag ook best op de schop. Mijn concept van de geprivatiseerde ‘Mediawinkel’, met daarnaast de bibliotheekorganisatie om de bevolking van alle leeftijden in nauw contact te brengen met literatuur is alweer jaren oud. Laat het ‘verhuren’ van boeken en andere media maar aan het particuliere bedrijfsleven over. Maar die bibliotheek verschanst zich steeds meer in grote, centraal gelegen, gebouwen, waar de verouderende maatschappij juist vraagt om een kleinschalige, verspreide, opzet. Kortom, zowel het theater als de bibliotheek moeten over hun eigen schaduw durven springen, willen ze én met minder geld uit kunnen komen, én hun maatschappelijke relevantie houden. Dat laatste is natuurlijk de basis van wat ze aan subsidie overhouden. Want hoeveel er ook afgaat, het blijft een hoog bedrag, waaraan elke inwoner meebetaalt, en waarvan dus ook elke burger wil profiteren.
Dat besef, dat echt alles anders moet vóór de klok slaat, is wat milieukopstuk Al Gore ‘De Ongemakkelijke Waarheid’ noemde.

Veranderen, of Verdwijnen
Té lang is de invloed, maar zijn ook de mogelijkheden, van het internet onderschat, een technologische ontwikkeling die zo’n beetje haaks staat op het centralisme van veel huidige managers. Ongeacht of ze nu een retailketen, een horecainstelling, een muziekschool, een theater, of een bibliotheek leiden. Uitstel krijgen ze niet meer, morele chantage door een kleine groep aanhangers werkt niet meer, de binding met de maatschappij als geheel verdwijnt, en de subsidiepomp is gestopt.
Misschien is het ook helemaal niet erg dat de huidige organisaties verdwijnen. Wellicht krijgen we er voorzieningen voor terug die veel beter inspelen op maatschappelijke ontwikkelingen als individualisering en participatie.
Tegen de prijs die we ervoor willen betalen!