Euroscepsis
Gelukkig, beste lezers, ben ik altijd een Euroscepticus geweest. Niet dat intensieve samenwerking in Europees verband niet loont, natuurlijk doet het dat. Of dat een eigen, Europese, munt niet handig is, al was het alleen maar op vakantie. Zonder intensieve samenwerking kunnen de afzonderlijke Europese staten niet op tegen de andere economische blokken in deze wereld. Maar het was natuurlijk onvermijdelijk dat veel Europese politici gingen dromen van Europese vleespotten waaruit zij risicoloos zouden kunnen snaaien. Dromen die nu eens geen bedrog betekenden, want nérgens wordt zo goed betaald, en zo weinig bezuinigd, als in Brussel! Ik weet het, Nederlanders in het Europese parlement worden snel gezien als tweederangs politici, maar ze hebben, al jaren, wel een éérsterangs salaris! En wij, de Europese burgers, accepteren dat allemaal, vooral uit onkunde over hoe het daar toegaat.
Autonoom Nederland
Zonder nu opeens het PVV gedachtegoed (Die PVV is, virtueel weliswaar, op dit moment wel VERUIT de grootste politieke partij, brrr!) te omarmen, ben ik het wel met hen eens dat Nederland het schoothondje van Europa is. En zich ook, Rutte voorop, graag zo gedraagt. Onze regering doet voorkomen dat ze nog regeert, maar in werkelijkheid reageert ze vooral op wat er in Brussel gebeurt. Meneer Olli Rehn komt op bezoek, iedereen buigt als een knipmes, en even later verkondigt onze altijd lachende premier dat onze regering zelf (!) besloten heeft om nogmaals 6 miljard te bezuinigen. Wát we doen, met z’n allen, wordt allang in Brussel bepaald! Hoe we dat doen, mogen we blijkbaar (nog) wel zelf bepalen. Maar ja, wat meneer Rehn nog meer gezegd heeft, weten we niet, natuurlijk!
Politieke Legitimiteit
Politici, zeker als ze aan de macht zijn, kunnen blijven uitweiden over het feit dat ‘de kiezer’ hén de macht heeft gegeven om de zaken in ons land naar hun hand te zetten. En dat pakt zo geweldig uit dat de twee regeringspartijen niet alleen de meerderheid kwijt zijn, maar dat op dit moment nog slechts een kwart van alle Nederlanders op die partijen zou stemmen! De uitruil van politieke standpunten, of regeren een kwartetspelletje is, leidt er immers toe dat bij wát die regering ook doet, zij vaak gelijk, naast de oppositie, ook minstens de kiezers van één van de regeringspartijen schoffeert. En omdat de huidige politiek van schoothondje spelen voor Brussel én alleen maar bezuinigen ons land van de drup in de regen heeft gebracht, zal die afkalving nog wel even doorgaan. Met als uiteindelijk resultaat ‘Wilders for president?’. Het zou zomaar kunnen!
Schoothondje
Door aan de financiële knoppen te draaien, bestuurt Brussel in feite Nederland, terwijl het lijkt alsof we nog steeds onze eigen boontjes doppen. Vervolgens doet onze regering hetzelfde met provincies, provincies met gemeenten en gemeenten met hun burgers. Allemaal, op verschillende niveaus, netjes aan het EEG touwtje! En omdat we elkaar graag wat wijsmaken, praten we nog steeds stoer over zaken als ‘inzet van het leger in internationaal verband’ terwijl we dat allang niet meer kunnen. Onze ontwikkelingshulp wordt zo gemixed met commerciële initiatieven dat Jan Pieterszoon Coen er trots op had kunnen zijn. Milieuzorg kan alleen nog als het geen zakelijke belangen doorkruist. Onze, internationaal beruchte, verzorgingsstaat wordt zo snel uitgekleed dat de ‘pil van Drion’ direct weer op de politieke bordjes verschijnt. We jammeren over de teloorgang van de Griekse openbare omroepen, maar vergeten dat het voor ons eigen ‘bestel’ ook allang vijf voor twaalf is. Onze werkloosheid stijgt tot historische niveaus en onze opleidingen leveren steeds vaker werknemers op waarvoor geen werk is.
Haar op de tanden
Alleen al om Rehn’s boetes te vermijden stort deze regering Nederland in een recessie die ons een veelvoud kost van die boetes. Het wordt dan ook tijd dat Nederland een andere regering krijgt die Brussel zijn tanden laat zien en doet wat sinds Keynes alle economen zeggen: Stop de bezuiniging en ga (strategisch) investeren tijdens een recessie. Vraag dat niet aan je burgers als je het zelf niet durft en betaal die boetes uit je herwonnen groei. Ga innoveren, doe de dingen gewoon op een heel andere manier dan we al jaren gewend zijn, en bespaar zo op kosten terwijl je toch meer presteert. Maak zo ons land weer concurrerend in plaats van “Koop Hollandsche Waar”. En ga alsjeblieft eens bezuinigen op duizenden nutteloze ambtenaren door hun zelfgecreëerde koninkrijkjes af te breken. Dan lukt dat misschien ook in de semi-overheidssfeer (onderwijs, welzijn, cultuur én NS). Als gevolg hebben we gelijk een heel potentieel aan nieuwe krachten om dat nieuwe beleid ook letterlijk handen en voeten te geven.
Natuurlijk ben ik niet anti-ambtenaar, of anti-staffunctionaris. Die zijn hartstikke nodig! Maar dat we aan de ene kant gemeentefusies (zoals in Alphen aan den Rijn) aanprijzen als een efficiëntieslag, maar aan de andere kant garanderen dat in dat proces geen ambtenaar (90% van alle kosten) zijn of haar baan verliest, betekent dat ons politieke denken over innovatie nog in de middeleeuwen verblijft.