Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers
We hebben, in verenigingen, scholen, kerken of in ander verband, met z’n allen een heel probleem om onze jeugd op een leuke én verantwoorde manier op te laten groeien. Vroeger, ach, vroeger bestond je niet, onder de 16 jaar, maar tegenwoordig houden scholen ‘gala-avonden’, gaan 14 jarigen massaal ‘comazuipen’ en is er een rookverbod nodig op schoolpleinen van basisscholen. In onze ogen ‘kleine kinderen’ praten over seks of het hun dagelijkse bezigheid is, kijken en masse naar TV programma’s en films waar de gruwelijkheid vanaf druipt en ‘jeugdbendes’ lijken met de dag jeugdiger te worden. Maar hoe ‘groot’ ze zich ook gedragen, hoe volwassen ze er ook uit zien, uiteindelijk zijn die mini-tieners nog kinderen, volkomen in staat om van het ene gat in het andere te vallen.
Tja, en dat spul wil dan ook nog uitgaan, alsof ze al twintigers zijn.
Nou, dát valt niet mee, uitgaan. Schoolfeesten zijn voor veel jeugdigen wel genoeg, anderen duiken met kop en kont in het sportleven, kerken, de één wat succesvoller dan de ander, organiseren het nodige, soms zijn er (gratis) festivals te bezoeken, maar voor het gros van onze jeugd werkt dat allemaal niet. De horeca zet zichzelf graag op een zelfgecreëerd maatschappelijk voetstuk, maar levert geen enkele oplossing. Zelfs 16 en 17 jarigen zijn al niet welkom, en de reden is duidelijk: aan deze groep valt niets te verdienen. Alphen aan den Rijn, en zeker wethouder Du Chatinier, hebben veel te lang rond gelopen met de onrealistische droom van een eigen, Alphense, disco waarin vooral de Alphense jongeren, van 12 tot 32, zich, elk in een eigen ruimte, zouden kunnen vermaken. Nou, alweer, die jongeren hebben daar geen geld voor, en de ouderen gaan liever elke week naar een ándere disco, of wat daar ook voor doorgaat. Als alle geld, nu besteed aan onderzoek naar die disco, gelijk in een jeugdpotje was gestopt….. Maar, medeburgers, zo werkt het nu eenmaal niet in onze Stadskas.
In de praktijk staan die jongeren gewoon op straat, vaak zelfs letterlijk. Niemand die zich iets van hen aantrekt, en dat geldt zelfs voor veel ouders.
Dan is het natuurlijk hartstikke leuk als een grote groep enthousiaste vrijwilligers besluit om juist deze jongeren een ‘eigen’ uitgaansgelegenheid te bieden: MAX Partynights. Waar ze uit hun dak kunnen gaan in een ‘eigen’ pand, midden in Alphen, maar ver genoeg weg om niemand tot last te zijn. Met voldoende jongeren om de sfeer erin te houden, en voldoende ouderen om ervoor te zorgen dat de zaak niet uit de hand loopt. Je zou zeggen, dit is het ei van Columbus, dé oplossing voor een maatschappelijk probleem waarover de gemeente, de politie, de hulpverlening en ook de ouders zich geen zorgen meer hoeft te maken. Nou, en dat blijkt: iedereen, politiek, bestuur, hulpverlening en welzijnszorg, ze vinden MAX zonder uitzondering een geweldige club.
Tja, tot blijkt dat MAX wel geld kost. Niet veel, maar tóch. Dan blijkt al dat positivisme te verdampen in mooie woorden, gemeentelijke regels en ingewikkelde drogredeneringen. Dán blijkt MAX gewoon op het lijstje te staan van leuke initiatieven die wel worden gesubsidieerd, maar wel binnen drie jaar op ‘eigen benen’ moeten staan. De afbouwende facilitering waarop wethouder Michel du Chatinier zijn hele subsidiebeleid op gebaseerd heeft.
Wel, beste Michel, dáár maak je een fundamentele denkfout.
Wat voor veel initiatieven een gezonde ‘stok achter de deur’ is om snel zelf orde op zaken te brengen, óf te stoppen, werkt niet voor MAX. Integendeel! Dat komt niet alleen omdat niemand ooit iets aan MAX zal verdienen, maar ook omdat MAX geen ‘club’ is. MAX heeft geen leden, en kan ook geen contributie vragen. MAX is een clubje, dat onze jeugd de mogelijkheid biedt om uit te gaan, maar die elke keer maar weer moet afwachten wie er komen opdraven.
De wethouder, én zijn supporters in vooral de VVD en CU fracties, blijft er maar op hameren dat MAX sponsors moet werven. Maar welk bedrijf heeft nou wat aan die doelgroep, behalve snoep, rookwaren en drankfabrikanten. En wat zou er met onze lieve jeugd gebeuren als we, als gevolg van het gemeentelijke beleid, dat soort sponsors op hen loslaten? De wethouder zelf zou de eerste zijn om daar een stokje voor te steken. Nou, en als je als Sponsor niets aan die doelgroep kunt verdienen, zou je nog kunnen sponsoren om je bedrijfsimago wat op te krikken. Maar wat kun je in dát verband nou met mini-tieners? Ik weet dat ook dát niet meevalt, maar dat ligt bij een instelling als Parkexpressie, of bij het Vakantiespel, toch wel anders.
Medeburgers, MAX zou alleen kans hebben als een bedrijf hen vanuit het perspectief van ‘Maatschappelijk Bewust Ondernemen’ zou willen ondersteunen. Alleen is die kans niet zo groot, zolang er in onze gemeente mogelijkheden te over zijn om te sponsoren, mogelijkheden waarmee je ook nog beter scoort op de hitlijst van maatschappelijke betrokkenheid. Als dit soort sponsoring zo voor de hand lag, beste volksvertegenwoordigers, was het immers allang gebeurd. Dan liggen er nog mogelijkheden voor het oprichten van “Vrienden van MAX”, maar ja, “ARC de Triomphe” biedt beslist betere netwerkkansen. De kaart van donateur is al uitgespeeld, maar zelfs ze ouders en grootouders van tieners lijken meer met hun eigen problemen bezig te zijn, dan met die van hun kinderen.
Tja, medeburger, dán zit MAX gewoon in dezelfde groep als bijvoorbeeld Participe en Sportspectrum, instellingen die voor 20 miljoen Euro op de lijst staan en MAX die daarvan maar 1/1000 ste deel, € 20.000 per jaar nodig heeft. Natuurlijk is het altijd koeien met paarden vergelijken, maar ook instellingen als de Bibliotheek en theater Castellum gaan jaarlijks met veelvouden van die TWINTIG DUIZEND EURO aan de haal. Ook niets mis mee, maar WAAROM dan toch elke keer dat gedonder over wat in feite zo’n exclusieve gemeenschapsdienst is die daarbij zo weinig geld kost. Misschien juist omdát het zo weinig geld is?
Politici, bestuurders, bedrijven, filantropen en ouders, hou nou alstublieft eens op met het doodknuffelen van MAX Partynights, en zorg ervoor dat die vrijwilligers zich eens zonder al dagelijkse zorgen over de financiën met onze jongere jeugd kan bezighouden. Dat permanente geduvel over de centen kost hen veel te veel tijd en energie. Tijd en energie die ze wel beter kunnen gebruiken.
beleefalphen 