In Alphen aan den Rijn lijkt iedereen wel een ‘plan’ te hebben om onze stad van haar ondergang te redden. De één wil een ‘jachthaven’ realiseren op de meest desolate plek in de stad, onze ‘Rijnhaven’, en vindt gemeente én provincie bereid om daar zomaar 24 miljoen Euro’s in te kieperen. De ander heeft een droom van een vierbaans verbindingsweg tussen de N11 en de A4 bij Leimuiden, en besluit nog eens zo’n bedrag te spenderen om alvast de daarvoor nodige (Maxima)brug over de Rijn te bouwen, ook al is er in de verste verte geen mogelijkheid de rest aan te leggen. Nog een keer 25 miljoen voor een brug naar Nergenshuizen! Nog doller is het “plan” om het mislukte Thorbeckeplein maar uit te graven tot een jachthaven. De ‘bedenker’ brult dat dit ‘maar’ 3 miljoen hoeft te kosten, en “iedereen” brult hem dat na. Terwijl je toch niet zo veel verstand van weg en waterbouw hoeft te hebben om in te zien dat, gezien de ingewikkelde bodemstructuur in Alphen aan den Rijn, zoiets eerder 30 miljoen, dan 3 miljoen Euro gaat kosten. Zó hebben we nog geen aanlegplaats, en dan zomaar TWEE jachthavens, hóe verzin je het. Nu komt er weer een nieuw “plan” voor een streekmarkt in de Julianastraat, een plan dat natuurlijk, zonder énige onderbouwing wordt ingediend, en ook zonder onderbouwing direct door het Stadhuis wordt afgeschoten.
Ideeën, Doelstellingen en Plannen
Ach, die Alphense “plannen”!
Niet voor niets heb ik het woord ‘plannen’ hierboven maar tussen aanhalingstekens gezet. Ik heb immers nog geen enkel plan gezien, omdat de bedenkers, in en buiten het stadhuis, blijkbaar het verschil tussen Ideeën, Doelstellingen en Plannen niet kennen.
Natuurlijk heeft iedereen wel ideeën, maar de één aanzienlijk vaker dan de ander. Ik vergeet veruit de meeste, er komt wel weer een ander. Anderen hebben één goed idee in hun leven, en worden er rijk mee. Ik hoorde ooit bij Zeeman dat daar ruimte was om één idee per jaar uit te werken. Want dat uitwerken kost geld!
En daarmee komen we op het begrip “doelstelling”!
Elke organisatie kan, op strategisch, tactisch en operationeel niveau, elke doelstelling formuleren die haar goed dunkt. Hoewel er altijd een (steeds veranderende) relatie tussen die organisatie en haar ‘markten’ bestaat, hoeft die helemaal geen rol te spelen bij het neerzetten van (ambitieuze) doelstellingen. Doelstellingen kosten ook geen geld, natuurlijk, tót je er irrealistische inkomsten bij zet.
Dát wordt anders als die doelstelling ín die markt, tussen de ‘concurrenten’, gerealiseerd moet worden. Dan moet gekeken worden naar de mogelijkheden van die markt, en van het bedrijf, financieel én organisatorisch, om die doelstellingen te realiseren. En de betrokken organisatie moet dan ook nog eens rekening houden met maatschappelijke en milieutechnische restricties (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Een redelijk ingewikkelde materie die veel meer behelst dan een pak papier. Dán pas spreken we over een ‘Plan’, en tot op heden heb ik in Alphen wel veel “Russisch Roulette” gezien, maar nog weinig Plannen.
Wat gaan we ermee verdienen?
Sorry voor het minicollege hierboven, beste lezers, maar zolang we alles wat opborrelt maar plannen gaan noemen, komt er nooit iets voor elkaar. Een stelling die aan het Thorbeckeplein genoegzaam bewezen is, lijkt me.
Iedereen wil ons Stadshart ‘Bruisend’ en ‘Leefbaar’ maken, prachtige doelstellingen die door elke politicus en zakenman anders wordt ingevuld, overigens. Jarenlang hebben verkopers, productmanagers en studenten mij ideeën voorgeschoteld, en ook jarenlang heb ik bovenstaande vraag gesteld. Nou kun je ook best ‘verdienen’ zonder direct aan geld te denken, maar je moet toch minstens serieus inschatten wat de positieve en negatieve gevolgen zijn van de inspanning die je moet doen om zo’n idee tot leven te wekken.
Wat ik dus verwacht is dat iemand eens een rekensom maakt van de verwachte kosten en de mogelijke baten, financieel én niet-financieel, voor je over een plan kunt praten. De praktijk is dat dit in de gemeentepolitiek bijna nooit gebeurt. En als het gebeurt, dan blijken, gelukkig nog vaak voor de uitvoering, (Thorbeckeplein) die berekeningen niet te deugen.
Detaillisten
Nog erger is dat iedereen alleen gefocust blijft op de realisatie van vierkante meters, en niemand zich zorgen lijkt te maken over de vraag hoe retailers en horecaondernemers daar zelf geld kunnen verdienen. Veel verder dat de kwalificatie ‘huurder’ komen ze niet, in het gemeentelijk denken. De rest wordt gezien als ‘ondernemersrisico’, ook in een tijd waarin die ondernemers in wezen dat ‘Russisch Roulette’ spelen. De hardnekkigheid waarmee gemeenteorganen deze onmogelijke ideeën na blijven streven is al verbazingwekkend, de goedgelovigheid en het opportunistische positivisme van degenen die dat gemeentelijk apparaat moeten corrigeren, onze politici, is bijna misdadig te noemen. En de mening van de burger, die zo vaak daarnaar wordt gevraagd, lijkt, zoals ook op woensdag 16 oktober weer bleek, totaal niet mee te tellen. Erger nog, de gemeente blijft vragen naar nieuwe ideeën, terwijl al ingediende plannen (Archi-Tech, zie Facebook) niet eens getoond mogen worden. Deze voorlichtingsbijeenkomst over het Thorbeckeplein bleek het absolute dieptepunt in het participatiebeleid van de gemeente Alphen aan den Rijn.
En in dit politieke mijnenveld moeten winkeliers hun geld verdienen?
Intussen staan alleen in de Aarhof al 7 winkels minder dan voorheen. 5 zijn gesloten, en 2 zijn opgegaan in ‘de buren’. Hoe zal het volgend jaar zijn, bij ongewijzigd ‘beleid’ en zonder deugdelijk plan?