Tag Archives: Oudshoornseweg

Hooftstraat geen Koopstraat meer

31 okt

Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers

Het valt voor middenstanders niet mee om mee te groeien met de sterk veranderende omgeving waarin je al jaren je brood verdient. Vandaag besteedt Alphen.CC veel aandacht aan de problemen die hierdoor zijn ontstaan aan de Hooftstraat, de aloude winkelstraat van het voormalige dorp Oudshoorn.
Met de onnodige afsluiting van de Oudshoornseweg lijkt de gemeente Alphen aan den Rijn de nog aanwezige bedrijvigheid de doodsteek te hebben toegebracht. Helaas voor deze ondernemers bleek vorige week de gemeenteraad in overgrote meerderheid niet bereid die afsluiting geheel of gedeeltelijk ongedaan te maken, en misschien is dat ook wel beter zo. De schade is immers toch al toegebracht.
Maar is die afsluiting nou de bron van alle ellende? Was dat maar waar!

Medeburgers, een oeroude economenwijsheid stelt dat je beter een markt kunt hebben dan een fabriek, ofwel, het is belangrijker klanten te hebben dan een winkel. Zonder klanten heeft immers een winkel weinig zin! Nou, dat klinkt de medeburgers uit de omringende dorpen wel heel bekend in de oren, vrees ik. Doordat de vanzelfsprekendheid van het kopen bij de winkel uit de buurt verdween, zijn heel veel winkels verdwenen. Aarlanderveen heeft geen supermarkt meer, Zwammerdam nog net wel en Koudekerk heeft het geluk dat daar nog net op tijd alle winkels bij elkaar in een winkelcentrum zijn gaan zitten. De noodzaak van een compact winkelcentrum heeft daar ertoe geleid dat de dorpelingen nog in eigen dorp boodschappen kunnen doen, en hetzelfde is het geval in Boskoop en Hazerswoude dorp. Het kost een paar centen, maar…. Helaas is een soortgelijke operatie in Hazerswoude Rijndijk niet doorgegaan, en dat zal zeker daar voor veel winkeliers nog wel tot problemen leiden.

Die boodschap door veel Alphense winkeliers niet begrepen. Nog altijd zien we winkels zitten op plaatsen waar ze weinig functie hebben. En dat is in het bijzonder het geval in de Hooftstraat, waarvan die oude winkelstraat, op een klein stukje na, geen onderdeel van de Stadshart plannen vormt. Nou kun je hoog en laag springen, maar dat plan betekent wel dat je als winkelier moet verkassen, en dat je als verhuurder van panden een andere bestemming voor je pand moet zoeken. Verkassen, inderdaad, óf naar duurdere vierkante meters in dat nieuwe centrum, óf naar de wijk- en buurtcentra in andere delen van de stad. Dat geldt overigens ook voor de uitlopers van de andere ‘uitloopstraten van dat centrum, zoals de Raadhuisstraat en de Julianastraat. Voor echte bestemmingswinkels, met een uniek aanbod en een grote, vaste klantenkring (Van der Louw) gaat het nog wel even, voor familiebedrijven in een eigen pand (Van der Schilden) ook nog wel, maar op den duur is er voor winkels voorbij het pand van restaurant ‘De Gelaarsde Kat’ geen toekomst meer.
Dat betekent natuurlijk allerminst dat de gemeente ze dan maar met onvriendelijke middelen mag wegjagen, maar wel dat het geen zin heeft in de betrokken winkels te investeren. Het is dan ook niet meer dan ‘normaal’ dat die gemeente zoekt naar een verbindingsweg, nu het steeds duidelijker wordt dat de bouwput van het Thorbeckeplein de klantenstroom vanuit het Stadshart effectief gaat afsluiten. Ook voor de ‘blijvertjes’ in het eerste deel van die Hooftstraat worden het beslist een aantal magere jaren. We wilden graag een echte stad worden, dat streven wordt door Alphenaren, als we naar de laatste vier verkiezingen kijken, in meerderheid gesteund, en dit is de prijs die de betrokken ondernemers ervoor moeten betalen. Die boodschap, vanuit mijn vakgebied zo eenvoudig te formuleren, is hard, dat realiseer ik me. Maar die is niet anders dan ik indertijd mijn vader bracht, die dat overigens ook niet wilde geloven, Oók hij hechtte veel te veel waarde aan zijn ‘vaste klanten’.

Het is natuurlijk ook wat, medeburgers. Tenslotte ben ikzelf geboren in de ruimte die een verre voorvader 200 jaar geleden als slachterij bouwde (voor alle duidelijkheid, mijn grootvader bouwde al veel eerder een nieuwe winkel met slachtruimte) en ik begrijp best dat het een probleem is zo’n gebouw, met de hele familiegeschiedenis eraan vast, te moeten verlaten. Maar hij had het toch moeten doen, zoals ook de winkeliers aan de Hooftstraat hun ‘stek’ moeten verlaten omdat ze hun klantenkring in een snel tempo kwijtraken. Je overleeft veel, maar dát nou juist niet!

Gelukkig zie ik ook nieuwe initiatieven opbloeien, die een betere plek verdienen. Met name ‘Hoge Ogen’ is een winkel die zó uit mijn boek ‘Marketing voor Retailers’ kon zijn weggelopen. Een typische ‘microstore’ die, in een klein pand in het centrum, of als onderdeel van een té grote winkelruimte van een andere winkel, veel gemakkelijker aan nieuwe klanten, en aan regionale bekendheid, zou komen. Tegen een hogere prijs, dát wel, maar een lage huurprijs kan voor een winkelier heel duur uitvallen!

Kortom, voor de winkels daar is op termijn geen plaats meer, de betrokken winkeliers moeten één dezer dagen verkassen of ze verkommeren.
Zoals eerder gezegd, medeburgers, de prijs van de vooruitgang!

Advertentie

Blanco Cheque voor het Cultuurhuis

28 okt

Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers

Een sneeuwballengevecht, daarmee kun je een raadsvergadering in Alphen aan den Rijn gerust vergelijken. Er worden standpunten over de tafel gegooid die iedereen al tijden bekend zijn, maar er wordt niet gediscussieerd, en al helemaal geen koehandel meer bedreven onder het mom van ‘jij een beetje en ik een beetje terug’. Nee allemaal even netjes en kil, die Alphense politiek. Je kunt rustig stellen dat ook de vergadering van de afgelopen week weer ijzig verliep. Vreemd genoeg was er weer iets te merken van het vuurwerk uit vroeger tijden toen ze het over de Alphense IJSvoorzieningen hadden. Toegegeven, bij de start van deze nieuwe gemeenteraad was er vaak zoveel vuurwerk dat de inhoud van de debatten volledig in rook verdween. Zoveel rook dat we zelfs twee wethouders én een burgemeester kwijtraakten en nooit meer terugzagen. Waar in 2010 raadvergaderingen verhit, maar bijster inefficiënt én ineffectief waren, heeft Bas Eenhoorn de zaak zo op de rails staan dat verhitting bij voorbaat is uitgesloten, en er eindelijk efficiënt wordt vergaderd. Bij de effectiviteit kan echter gerust een vraagteken geplaatst worden. Als je in de hele vergadering geen één fractie ook maar één keer van standpunt verandert, moet je je afvragen of die vergadering eigenlijk nog wel nodig is.

De programmabegrotingen werden plichtmatig, en ruim binnen de tijd, afgehandeld. Het meest spectaculaire in die discussie was een hele reeks van moties die voortvloeiden uit het goede idee van D’66 eens een tegenbegroting op te stellen. Zo haalde Inge Prins heel wat punten op, waarbij de korting op de stichting Sportspectrum ronduit spectaculair was. Nou heb ik niets tegen dat Sportspectrum, maar die club is wel een beetje tot een ‘staat in de staat’ geworden, waarbij hun woord automatisch wet wordt. Dat ze nu niet alleen een grote korting voor hun kiezen kregen, en ook de sportdesk wordt opgeheven, moet in die kringen als een teken aan de wand worden gezien. Met de ‘automatische’ sanctionering van dit semioverheidsbedrijf is het afgelopen. Voor ‘zuster’ Participe, die zich vooral met welzijnswerk bezighoudt, gold dat al langer.
Minder slim van Prins c.s. was het voorstel sterk te bezuinigen op het groenbeheer. Niet alleen ís daar al op bezuinigd, maar tegelijkertijd wordt steeds meer duidelijk dat je moeilijk kunt spreken over ‘Alphense pareltjes’ als je de grootste parel van onze stad, de groenvoorzieningen, laat verwilderen. Daarbij, veel van het werk aan die groenvoorzieningen wordt door het SWA uitgevoerd, waar de opdrachten beslist niet aan de boom hangen, zodat van een echte bezuiniging geen sprake zou zijn.

Natuurlijk was het ook sommige fracties opgevallen (zie mijn laatste column op http://www.alphen.com) dat er wel heel gemakkelijk met het gereserveerde geld vanuit de actie ‘Wat de doen met 10 miljoen’ werd omgesprongen. Natuurlijk zijn er doelen zat waarvoor die € 475.676 een zegen zouden zijn, maar normaal is de gemeente niet zo snel met het herbestemmen van dit soort gelden. Uiteindelijk bleek dat (opnieuw) iedereen het stadspromotiebeleid weer met het Stadshartmanagement verwisselde en die twee weer met het ‘evenementenbeleid’ wat toch weer iets heel anders is. Maar als men ook het commerciële beleid van het Archeon wil ondersteunen vanuit deze pot (d.w.z. de ijsbaan die dit themapark ook in de winter uiterst aantrekkelijk maakt) zie ik John de Hoon nog wel op gemeentekosten een ijsbaan aanleggen in de demonstratievijver. Morele en praktische ondersteuning van onze twee grote publiekstrekkers is één ding, ze subsidiëren is heel wat anders.
Verder stond de Oudshoornseweg op het programma. Wel, wat vooral Nieuw Elan ook probeerde, welke opties ook ter beschikking stonden, wat CDA-raadsleden ook voor sympathieën hadden, die weg gaat NIET open. Hoewel zowel de VVD als de CDA fractie toegaf dat die sluiting, ruim 10 jaar vóór de nieuwe wijk het licht gaat zien, wel wat ‘prematuur’ was geweest, bleef alles bij het oude. Misschien is dat ook wel het beste, tenslotte zeg ik al tien jaar dat er voor bewinkeling in de Hoofdstraat NA ‘De Gelaarsde Kat’ ook bij een gerenoveerd Thorbeckeplein geen ruimte is. Jammer voor de betrokken ondernemers, het ís niet anders.
Tja, en hoewel er steeds meer vraagtekens bij de bouw van het Cultuurhuis worden gezet, dit onderwerp skyhigh uitsteekt boven alle ander onderwerpen die volgens Alphenaren op http://www.alphens.nl voor een referendum in aanmerking zouden komen, het gevraagde krediet van bijna 25 miljoen Euro werd zonder enig probleem goedgekeurd. Terwijl onze raadsleden heel goed weten dat ze daarmee jaarlijks minstens anderhalf miljoen Euro aan rentebaten kwijt zijn, dat de kosten van inrichting daarin NIET zijn inbegrepen (10 miljoen) en dat er beslist sprake zal zijn van exploitatietekorten. Als we het laatste vergelijken met die van theater Castellum (1 miljoen per jaar, bijna) komt ook dat nog eens neer op 10 miljoen, terwijl er beslist nog wel wat budgetoverschrijdingen genoteerd zullen worden. Kortom, de Alphense gemeenteraad geeft haar college een blanco cheque om iets te realiseren wat slechts een kleine minderheid wenst. Alphen aan den Rijn, en straks de hele fusiegemeente, kan hierdoor jaarlijks tussen de 5 en 10 miljoen minder aan andere zaken besteden omdat dit, allang verouderde, concept zo nodig gerealiseerd moet worden.