Tag Archives: paniek

Winkels in paniek!

12 nov

Enorme kortingen
Het lijkt erop dat de Nederlanders, ook in Alphen aan den Rijn, jarenlang veel te veel betaald hebben voor hun aankopen bij winkels. Want als speelgoed voor de helft van de prijs wordt verkocht weet je zeker dat de winkel er niets meer op verdient, en ook in kledingzaken kun je, bijna vanaf de binnenkomst van nieuwe collecties, alles met hoge korting kopen. Eigenlijk ben je stapelgek om waar dan ook wat dan ook te kopen voor de ‘officiële’ prijs. Maar als dat allemaal nu kan, waarom betaalden we dan eerst meer?
Simpel, die korting kon vroeger niet, en het kan nog steeds niet, maar ze geven die wel!
Hoewel allang bekend zou moeten zijn dat de Nederlandse retailsector verkeerd bezig is, durven veel ‘retailspecialisten’ daarover pas te publiceren als het niet meer ontkend kan worden. Nou, het lijkt me dat op dát moment elke consument ‘retailspecialist’ is. Daarbij durft men (AD) dan ook nog te stellen dat de consument er garen bij spint. Nou, het tegendeel is waar. Doordat winkels hun marge al bij voorbaat weggeven om klanten te werven, bouwen ze niet, zoals gebruikelijk, in de topmaanden het commerciële vet op dat ze in januari hard nodig hebben. We kunnen dan ook verwachten dat begin volgend jaar onze winkelcentra nog veel meer leegstand zullen hebben dan er nu al is. Dat geeft die consument steeds minder keus, en het groeiend aantal discounters maakt het er ook niet gezelliger op! Nú even voordeel, misschien, maar straks moet de consument zijn aankopen steeds verder van huis doen.

Aantal faillissementen gehalveerd?
Dat kan best, CBS, maar waar hebben we het dan over? De afgelopen jaren hebben al heel veel kleine ondernemingen het loodje gelegd, en dat geldt ook voor slecht en ouderwets geleide filiaalbedrijven als POLARE en FREE RECORD SHOP, die maar niet wilden leren dat in hun branche alleen een fundamentele omwenteling (lees ‘De Mediashop’) redding biedt. Maar, nog maar kortgeleden, werd de organisatie achter de HUBO winkels voor 1 Euro overgenomen door franchisereus Euretco, om te voorkomen dat er tientallen Doe-het-zelf winkels zouden verdwijnen. Hetzelfde geldt een modeketen die door een Belgisch concern is overgenomen en ook de overnames van Cool Cat oprichter Roland Kahn komen niet uit de lucht vallen: Stille sanering. Halfords maakt (misschien) een doorstart, hoewel die situatie erg lijkt op die van Polare of FRS. Gewoon een ouderwetse, weinig klantgerichte formule, gericht op een markt die deels niet meer bestaat, deels is overgenomen door het almaar groeiende segment hardware discounters als ACTION. Maar ook een plaatselijke icoon als Houweling meubels ging failliet en maakt een ‘doorstart’ door al vijf maanden met koeienletters aan te kondigen dat er een totale leegverkoop bezig is. Zelfs dat gaat blijkbaar niet al te vlot. De conclusie is simpel, er zijn gewoon, na al die faillissementen in de laatste jaren, steeds minder winkels en winkelketens over die nog failliet kunnen gaan. Daarnaast zijn er nog heel veel winkels die financieel geen kant meer op kunnen. Waaronder oude reuzen als HEMA en V&D, helaas. Gelukkig zijn er ook nieuwe Retail initiatieven (Haasbeek Centrum, Woerdman Kookkado, City Bazaar) maar die vinden we in deze statistiek niet terug.

Waarom verdwijnen winkels uit het straatbeeld?
Naast het feit dat veel stadscentra (ook het Alphense Stadhart) weinig aantrekkingskracht hebben op de omwonenden, om redenen die ik in de afgelopen 172 blogs al vaker heb belicht, slaat het verlies van koopkracht vooral door vanwege de manier waarop winkels en winkelketens hun geld verdienen. Zonder nou een college te geven, kun je eigenlijk geen zinnig woord over de faillissementsgolf van grote en kleinere retailorganisaties zeggen zonder daar even op in te gaan.
Anton Dreesmann wilde al veertig jaar geleden nooit praten om omzet, omdat dit deels (BTW) een vorm van gratis belastinggaring is door winkeliers, deels omdat een groot gedeelte van de verkoopprijs al bij voorbaat moet worden weggegeven aan leveranciers en dienstverleners (vervoer, o.a) Alleen wat dan overblijft (de Toegevoegde Waarde) kan worden gebruikt om de vaste kosten, de semi-vaste kosten, de variabele kosten én de winst uit te betalen. Voor de winkels zelf spelen met name de semi-vaste kosten, die kleven aan elk afzonderlijk winkelpand, hierbij een opmerkelijke rol, zowel voor de winkel als geheel (huurkosten, energie, personeel en voorraad) als binnen de winkel (onrendabele artikelgroepen door slechte omzet/kostenverhouding (Goudmijnanalyse) per vierkante meter). Daarom gaan die semi-vaste kosten NIET met de omzet omlaag en omhoog. Zo leidt uitbreiding van het aantal winkels en de grootte van de winkel wel tot meer omzet, maar ook, en wel vanaf het eerste moment, tot een vaak veel grotere verhoging van die semi-vaste kosten.
U begrijpt het al, in een tijd waarin we met veel te veel, veel te grote winkels zitten, en de omzet, door de crisis, ouderwetse bedrijfsvoering én nieuwe concurrentie (discounters en internet) stagneert, loopt de Toegevoegde Waarde terug, terwijl de winkelier de, aan zijn winkel gebonden, semi-vaste kosten, niet terug kan brengen. Hij kan de winkel (huurcontract) niet eens sluiten! Dus verdampt de winst als eerste, en als de bank geen verder risico wil lopen móet er bezuinigd worden op innovatie (V&D), inkoop (kwaliteit: HEMA) en personeel (Halfords, maar ook bakker Van der Breggen). Helaas leidt dat zonder verdere ingrepen tot nog minder klanten, zodat het bedrijf pijlsnel in de problemen komt.
Dát economische mechaniek is het simpele principe achter de werkelijke innovatie via “De Nieuwe Winkelier” op http://www.bricksenclicks.me.
Dit bedrijfseconomische spel wordt in filiaalbedrijven, franchisebedrijven en zelfstandige winkels wel anders gespeeld, maar niet fundamenteel anders. Dát laatste geldt overigens ook voor de horeca waar we in Alphen in korte tijd twee goede restaurants (Chique én Koetjes en Kalfjes) kwijtraakten. Want als het verkeerd gaat, gaat dat snel!

Advertentie

Paniek op het stadhuis

3 sep

Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers

Het drama Lage Zijde lijkt in haar eindfase te zijn beland. De actie van ex-wethouder Groen in’t Woud (CDA) om ontwikkelaar BAM om het (naderhand geringe) bedrag van 5 miljoen korting op de grondkosten weg te sturen komt de gemeente Alphen aan den Rijn duur te staan. De bewering van die wethouder dat andere ontwikkelaars in de coulissen stonden te wachten bleek immers op absoluut niets te berusten, zodat ‘Pek en Veren’ op Groen in’t Wout stonden te wachten, ware het niet hij intussen om een andere kwestie al de laan uit was gestuurd. Of zich de laan uit heeft laten sturen, denk ik dan, gezien de latere ontwikkelingen.

Medeburgers, wethouder Lyczak (VVD) nam het stokje over en zegde de raad toe dat hij de zaak binnen de kortste keren wel vlot zou trekken. Nou, dat bleek, politiek, een kostbare belofte. Als internationaal winkelcentrumexploitant Corio, eigenaar van de Aarhof, in deze ontwikkelingen geen gevaar voor het eigen winkelcentrum had gezien, was het project Lage Zijde al op dat moment voltooid verleden tijd geweest. Maar Corio stapte er nog tijdig uit, waarschijnlijk om dezelfde redenen die ik al in “Lapwerk rond het Thorbeckeplein” heb verwoord. Het, inmiddels volkomen verouderde, Lage Zijde Plan, zal in de toekomst nauwelijks meerwaarde hebben voor de aantrekkelijkheid van het Alphense Stadshart, en dus ook niet voor de Aarhof. Daarmee zijn de investeringen die met dit plan gemoeid zijn, zinloos, voor Corio, voor Alphen, én voor onze nieuwe medeburgers in Boskoop en Rijnwoude. Motie of niet, de kans dat het ontwikkelaar Vorm, zonder enige ervaring met de exploitatie van winkelcentra, wel lukt, is natuurlijk nihil, en dat geldt ook voor Green, het bedrijf van de plaatselijke coryfee Jan Zeeman. Ook dit bedrijf bouwde nooit meer dan een buurtwinkelcentrum en zit daarbij nog vast zit aan een onzekere toekomst rond De Baronie.

Nu gaan politici, die zien aankomen dat de raad van de fusiegemeente, mét allerlei raadsleden uit de ‘buitengewesten’, het hele plan gaat torpederen, in paniek allerlei onzinnige dingen roepen als ‘Alternatieven uitwerken’ en ‘Opknippen’. Want zelfs Alphense raadsleden moeten inzien dat een college, dat al jaren onverdroten aanmoddert, natuurlijk niet in twee maanden met een alternatief gaat komen. Het amendement van partijgenoot Koos van Arkel (CU) is dan ook meer een vlucht vooruit, dan een zinvolle bijdrage aan de ontwikkeling van ons winkelhart. Geen wonder dat het breed werd gesteund, het kost niemand iets en het lijkt alsof er wel iets gebeurt. Olie op de paniekgolven in de Alphense politiek.

Laten we, beste medeburgers, eens doen wat die gemeenteraad blijkbaar al niet meer kan, namelijk terug gaan naar de basis. En die basis was het aloude plan ‘Rondom de Brug’ die tot doel had het Alphense Dorpscentrum te verheffen tot een bruisend Stadshart, aan beide kanten van die brug. Aan de Hoge Zijde leidde dat vooral tot het stapelen van veel stenen rond wat later het Rijnplein zou heten. Aan de Lage Zijde zou het Stadshart “geüpgraded” worden uitbreiding achter “De Aarhof”, daar waar op dit moment de parkeerterreinen liggen. Pas toen Corio (toen ook al) dat hele verhaal niet zag zitten, kwam het Thorbeckeplein in beeld. En werd er mét Wonen Centraal een prachtig plan in elkaar gezet om niet alleen de Thorbeckeplein compleet te vernieuwen, maar ook de Alphense Lage Zijde een nieuwe ‘poort’ te geven vanaf de Oranje Nassau singel, de vroegere provinciale weg. Daar daartoe de bestaande vijftiger jaren flats zouden moeten verdwijnen, kwam Wonen Centraal wel goed uit. Uiteindelijk werd daar ook nog de PvdA wens voor een groots cultuurcentrum, het Cultuurhuis, aan toegevoegd, het stroompje De Aar tot watersportgebied gebombardeerd en een ‘Gebelpad’ langs de Rijn gecreëerd! Vanaf dat moment verwerd dat hele Lage Zijde plan tot een speelveld voor politieke hobby’s, buitelde het ene onrealistische idee over het andere heen en raakten de uitgangspunten steeds verder uit het vizier. Met als gevolg dat de ‘buitenwereld’ er steeds minder vertrouwen in kreeg, de klanten het lieten afweten en het Thorbeckeplein de ruïnestatus van De Baronie overnam. Nu, nog maar één jaar voor de fusieverkiezingen, heeft de paniek bij onze politici toegeslagen: Redden wat er te redden valt. Vandaar eensdeels een, nergens op gebaseerd, woest vertrouwen dat het toch nog goed gaat komen, anderzijds een laatste poging de eigen hobby nog nét voor die fusie te redden (opknippen). Het zou me niets verbazen dat over een paar jaar, midden op een inmiddels volkomen verlaten Thorbeckeplein, ons Cultuurhuis mooi, en uitermate doelloos, staat te wezen. Een ode aan de tijd dat in Alphen aan den Rijn de bomen tot de hemel, én hoger groeiden! Opatja’s Funny!

Inmiddels, beste medeburgers, nu het verstand niet langer het handelen regeert, is dit mijn laatste bijdrage aan dat Lage Zijde plan, en ben ik daarmee de eerste die dat hele plan op de vuilnisbelt gooit. Als de nieuwe gemeenteraad, fors versterkt door de nuchtere plattelanders om ons heen, besluit tot een complete herschepping van ons Stadshart, zónder Thorbeckeplein, wil ik dáár mijn licht wel weer over laten schijnen. Voorlopig constateer is dat de gemeente, mét de twintig huizen aan de Dijksloot (Aquarijn), nog tachtig panden aan het Thorbeckeplein in de aanbieding heeft. Of zijn we zo gek tot in lengte van jaren een rentelast van 3 miljoen Euro PER JAAR achter ons aan te slepen? Alleen om een paar Alphense politieke koppen te redden?