“Nog een geluk dat de SGP hier geen zetels heeft”
Hoewel je zou denken dat AD/Alphen columnist Dennis Captein wel leergeld betaald zou hebben met zijn ontslag als columnist bij het Alphens Nieuwsblad, vindt hij het vandaag opnieuw nodig vanuit zijn nieuwe werkkring de grote Christelijke minderheid in Alphen aan den Rijn aan te vallen. Enfin, dáár moet de hoofdredactie zich maar zorgen over maken.
Waar het mij om gaat is dat Dennis ‘de Alphenaar’ niet alleen sprookjes zit te vertellen, naar vandaag zelfs gewoon leugens. Niets is te gek om lezers te trekken, blijkbaar.
Want met het statement “Nog een geluk dat de SGP hier geen zetels heeft” geeft hij aan een politieke onbenul te zijn, sinds de vorige verkiezingen heeft de SGP hier zelfs TWEE raadsleden.
Tja, en over ‘scheiding’ van politiek en religie? Ach, Dennis kan zijn columns en zijn broodwinning immers ook niet uit elkaar houden?
Into Business
Dennis schrijft alleen columns als je hem ervoor betaalt, zoals ook Alphens.nl merkte waar de redactie al ANDERHALF jaar zit te wachten op zijn volgende. Maar onze Dennis is tenslotte broodschrijver, hij maakt mooie verhalen voor iedereen die hem daarvoor betaalt. Met het idee van veel van zijn lezers dat hij die columns, zoals ik de mijne, “zonder last of ruggespraak” schrijft, zitten ze ver van de waarheid. Dennis is de uitgever van het zakenblad ‘Into Business’. Niet dat U dat ooit las, natuurlijk, maar ik zie af en toe een stapeltje liggen bij bedrijven en instellingen, en natuurlijk bij Ondernemershuis iFlow. Een zakelijk sprookjesblad waarin ondernemers, tegen betaling, zichzelf en hun bedrijf kunnen profileren en dat dus vol staat met wat in medialand ‘Advertorial’ heet. Goed voor hun ego, blijkbaar, maar ik prijs me gelukkig dat stukken in kranten en vakbladen míj geen geld kosten. En dat de uitgevers van boeken me daarvoor zelfs betalen. Enfin, duidelijk moet zijn dat het regionale bedrijfsleven Dennis brood op de plank bezorgt, en, wie betaalt bepaalt, hij dus altijd rekening moet houden met de mening van dat bedrijfsleven. Zijn columns zijn daarom absoluut niet journalistiek of objectief, en deze is daarop geen uitzondering.
Religie en Koopzondag
Het moet duidelijk zijn dat er vanuit het Christelijk standpunt geen steun te verwachten is voor uitbreiding van commerciële activiteiten op zondag. Maar, zoals ik in mijn vorige columns over dat onderwerp al aangaf, als de tegenstand alleen uit die hoek zou komen, waren alle winkels al jaren elke zondag open. Het lijkt er echter op dat de, ook voor mij toch wel onverwacht grote, politieke tegenstand tegen het ‘vrijheid/blijheid’ principe van ondernemersvereniging VOA, na het debacle in de raad een zondebok nodig heeft. Tja, en die is gauw gevonden: De Christelijke politieke partijen, de Kerken, en …. ik!
Dennis heeft geen idee natuurlijk, maar deze commerciële “Pavlov” reactie staat zelfs al in de bijbel. In Handelingen 19 wordt verhaald hoe de zilversmid Demetrius, die met zijn werknemers veel geld verdiende aan de verkoop van zilveren tempeltjes van de godin Artemis, een hele revolte ontwikkelde om de apostel Paulus te lynchen. Gewoon omdat deze door zijn boodschap van de ‘Ene God’ hun ‘business’ in gevaar bracht. Je kunt de boodschap van Dennis Captein dan ook gewoon lezen als ‘Religie is toegestaan zolang het mijn adverteerders maar geen geld kost’.
En zo zit hij weer lustig zijn anti-theïstische stokpaardje te berijden.
Waarheid
Die waarheid is natuurlijk dat, hoewel een koopzondag weinig bijdraagt aan mijn geluk, mijn democratische aard leidt tot de stelling dat de principes van de minderheid niet de meerderheid kunnen gijzelen. Het oogt ook wat sektarisch, omdat met de heilige dagen van Joden en Moslims nooit rekening is gehouden. Ik heb dan ook al vele jaren geleden gepleit voor het ‘heruitvinden’ van die zondag als de wekelijkse “rustdag” voor IEDEREEN. Een dag waarop mensen naar de kerk kunnen gaan, naar sportvelden of naar onze recreatieparken, een rondvaart kunnen maken, zich op terrassen kunnen laten verwennen, allerlei presentaties en voorstellingen kunnen bijwonen, en, uiteraard, ook nog kunnen winkelen. Kortom, Dennis komt nooit naar de raad, nooit in de kerk, en is blijkbaar ook NIET op de hoogte van de publicatie die ik al zeker 8 jaar geleden namens Leefbaar Alphen het licht deed zien. Maar heeft er wel een mening over!
Al die jaren heb ik, ook op deze site, beweerd helemaal geen religieuze argumenten nodig te hebben voor mijn stelling dat het heel moeilijk zal zijn in een middelgrote stad als Alphen aan den Rijn elke week een commercieel rendabele ‘koopzondag’ te houden. Zoiets zal écht met allerlei andere activiteiten, kerkelijk én seculier, moeten worden ondersteund, maar daar lijkt het bedrijfsleven, in casu de VOA, geen oog voor te hebben. Ik constateer dat die argumenten bij een groot deel van de Alphense politiek, en niet alleen de Christelijke partijen, zo aanslaan, dat zij, niet ik, de koopzondag blokkeren.
Goeroe?
Voor mij is een goeroe iemand met een leuk verhaal waar mensen graag naar luisteren maar waarop niemand kritiek mag hebben. Dennis (blijkbaar heeft hij die term uitgevonden) heeft het regelmatig over dat ‘zelfbenoemde goeroe’, maar ik ga mezelf natuurlijk niet benoemen in iets wat ik absoluut niet wil zijn.
Waar ik, praktisch én theoretisch, mijn hele leven bezig ben binnen verkoop, marketing en communicatie in een scala aan nationale en internationale organisaties, waarvan 25 jaar in het vakgebied retail, is het natuurlijk moeilijk daar geen verstand van te hebben. Dat vakgebied heb ik dan ook in 300 bladzijden beschreven in een wetenschappelijk verantwoord boek (Marketing voor Retailers, 2e editie 2011) voor het HBO retailonderwijs. De sector waar ik de ‘founding father’ van de grote HBO retailopleiding (SBRM) bij Avans Den Bosch ben.
Vanuit die achtergrond publiceer ik ook een blog (http://www.bricksenclicks.me) waarin het door mij ontwikkelde ‘bricks&clicks’ concept van ‘De Nieuwe Winkelier’ is uitgewerkt. Maar al die kennis en ervaring laat onverlet dat mijn publicaties voor veel mensen in de retailsector, ook in Alphen aan den Rijn, een ‘Ongemakkelijke Waarheid’ vormen.
Dat laatste werpt een ander licht op de column van Dennis Captein, die beter ‘His Masters Voice’ als titel had kunnen kiezen.
beleefalphen 