Tag Archives: SP

Nieuw College, Nieuwe Politiek?

29 nov

Tombola
Tja, beste lezers, met de merkwaardige, maar te verwachten, verdeling in Stad versus Platteland zat het erin dat de collegeonderhandelingen in het nieuwe Alphen aan den Rijn in een tombola zouden eindigen.
Met CDA, Nieuw Elan, VVD, D’66 en SP wordt de volgende periode wel ‘spannend’, als dit verbond al niet vooraf uit elkaar knalt op de verdeling van wethouders en portefeuilles. Tja, de diverse hertellingen van de stemmen voorspelden al weinig goeds, en nu ook nog ‘verkiezingsfraude’, het zit de nieuwe gemeente Alphen aan den Rijn toch al niet mee.

Volatiel
Het, na jarenlange trouwe dienst afdanken van de CU heeft tot gevolg dat naast D’66 nu ook de SP in het college opgenomen zou worden. Dát alleen al maakt dit college tot een kruitvat. Want hoelang zullen de ‘Niet lullen maar poetsen’ mentaliteit van de SP de ‘Niks poetsen, eerst lullen’ cultuur van D’66 het met elkaar uithouden? Dáárover heb ik in het verleden toch de nodige irritatie meegemaakt. Natuurlijk willen beide partijen al vele jaren dolgraag in dat college zitten, dus is er deze week veel water in hun wijn gedaan. Maar hoe lang dat goed gaat, in het college én in de raad? Inderdaad, spannende tijden.

Nieuwe Politiek?
Tja, het moet duidelijk zijn dat ik, vanuit Nieuw Elan, me nooit in de sandwich van CDA en VVD had laten manoeuvreren. André vindt het misschien niet leuk dat ik dit zo schrijf, maar ik vrees dat de oude collegebroeders elkaar heel snel op hun oude projecten zullen terugvinden, en Nieuw Elan voor voldongen feiten gaan stellen. Nu lijkt het erop dat ik de SP en D’66 in de coulissen plaats, maar dat is niet waar. Wel lijkt het me dat die beide partijen steeds zullen proberen voor hun eigen, sterk verschillende, standpunten medestanders te zoeken en daarvoor hun steun op andere punten beschikbaar stellen. En dat betekent dat de standpunten van Nieuw Elan al vaak in het college gaan sneuvelen, laat staan in de raad waar hen ook nog een geharnaste sociaal/christelijke oppositie wacht.

Nieuw beleid
We zullen moeten afwachten wat er uiteindelijk uit de hoge hoed wordt getoverd, maar, eerlijk gezegd, denk ik dat niet de woorden in het collegeprogramma, maar de daden de toekomst van onze gemeente bepalen. De samenstelling van dit college voorspelt weinig goeds voor een ommezwaai in het Stadshartbeleid, waarbij het cruciaal is dat de ambities van dorpen (en wijken) tot ‘het boodschappen doen’ beperkt blijven. Ik vraag me af wat het wisselgeld van de VVD was om hun pluche vast te kunnen houden. Het zou me niet verbazen als de provincie bijvoorbeeld opeens wél de aanleg van de ‘Westelijke Rondweg’ zou gaan steunen, tenslotte is die ‘bypass’ al jarenlang een gezamenlijke hobby van VVD én CDA! We gaan het wel lezen, over een paar weken!

Verlies
Tja, hoe je het ook draait of keert, twee wethouders gaan vertrekken. Voor Hélène Oppatja is ‘terug in de raad’ niet zo’n probleem, met het familiebedrijf op de achtergrond. Maar Michel du Chatinier moet een nieuwe baan zoeken, en het lijkt me niet dat hij na al die jaren bestuur weer jaarverslagen gaat controleren. Met zijn ervaring én reputatie als wethouder zal het hem niet zoveel moeite kosten érgens buiten Alphen aan de kost te komen, en daarmee zijn we hem als gemeente wel kwijt. Jammer, maar zo werken de wetten van de politiek.

Conclusie
Mijn analyse van de afgelopen verkiezingen in mijn voorgaande blogs blijft gewoon overeind, maar het lijkt erop dat bij de vorming van het nieuwe college heel andere motieven een rol speelden. Wat dat zijn, dáár zullen we voorlopig niet achter komen. Met name de rol van de SP wordt heel cruciaal, tenslotte heeft de partij de reputatie gewoon weg te lopen, of weg te blijven, als besluitvorming hen niet bevalt. Zoiets heeft in een college aanmerkelijke gevolgen, dus ook die SP zal moeten inbinden. Dat laatste zal Ronald Geurts wel gemakkelijker afgaan dan Jo Schriek, dát wel weer.
Maar het kán weer leuk worden, in ieder geval voor de Alphense politici!

Advertentie

Nieuwe Politiek?

26 nov

Democratie in Alphen aan den Rijn
Bauke de Haan is, zonder twijfel, een zeer integer (oud-)politicus, waarvan je kon verwachten dat hij zijn opdracht serieus oppakte. Ook zijn rapport is gedegen en goed onderbouwd, maar is het daarmee ook goed? Helaas is Bauke, als ex-fractievoorzitter van het CDA, ook een exponent van de ‘Oude Politiek’ en ook bij zijn partij heb ik geen enkele behoefte opgemerkt dat ze daar vanaf willen. Derhalve is zijn advies er weer één van rekenwerk om een stabiele meerderheid te krijgen. Voor een coalitie waarin het beleid voor de komende vier jaar weer in vergaande mate vooraf vastgelegd zal zijn. Niks nieuwe politiek dus, tenzij Nieuw Elan daar nog iets aan gaat doen, tijdens de onderhandelingen. Tja, en hoe je het ook wendt of keert, op de beproefde CDA methode worden dan toch opnieuw 15 gekozenen gedwongen hun politieke heil in punten en komma’s te zoeken. Het zou toch eens tijd worden NIET alles van tevoren uit te spellen, en ook de oppositie actief te betrekken in het besluitvormingsproces vóór in meerderheid wordt beslist. Anders wankelt ook de nieuwe gemeente van frustratie naar frustratie, vrees ik. En dát heeft met democratie niets te maken.

Breed College
Helaas lijkt niet gekozen te worden voor een breed college. Dat had er gemakkelijk kunnen komen door vooraf een lijst op te stellen van de voornaamste kernpunten van het toekomstige collegebeleid. Daarna had geïnventariseerd kunnen worden, welke partijen daaraan positief zouden willen meewerken, zonder zich vooraf vast te leggen op één specifieke oplossingsrichting, zoals nu weer gaat gebeuren. Uiteindelijk zouden dan alleen díe partijen uit de boot vallen, die uit de boot willen vallen. Maar over de voorstellen die vanuit het nieuwe college zouden komen, zou in én buiten de raad in alle openheid nog gediscussieerd kunnen, en moeten, worden, zodat het dualisme, dat jarenlang compleet ondergesneeuwd was, de politiek in Alphen aan den Rijn aantrekkelijk zou kunnen maken.
Zoals het nu lijkt, zal die politiek weer voorspelbaar en saai worden, zodat het volgende college door misschien nog maar een kwart van de kiezers gekozen gaat worden…..

Bauke zal wel zien…
Maar natuurlijk bepaalt niet Bauke het collegebeleid, die onderhandelingen moeten nog beginnen. Maar het kiezen van een smal meerderheidscollege vanuit CDA, Nieuw Elan, D’66 (eindelijk!) en de CU betekent voor PvdA of VVD dat ze zich moeten schikken naar wat deze vier partijen al onderling hebben besproken. Het lijkt me dat de PvdA zich in die positie een stuk gemakkelijker zal bewegen dan de VVD. Die laatste partij was immers jarenlang dé bepalende factor in de Alphense politiek, en zal zich maar moeilijk kunnen schikken in hun nieuwe rol in dat college. Aan de andere kant, als Nieuw Elan in die coalitie terecht komt, heeft de, uitermate verbrokkelde, club van oppositiepartijtjes beslist behoefte aan een grote fractie met de nodige bestuurservaring aan hun zijde. Want de verschillen tussen SP, GL, SGP, RGL en BA zijn groot, en hun overeenkomsten minimaal. Zonder ‘grote leider’ wordt het dus weer niets met die oppositie, bij een zetelverdeling waarbij hun rol belangrijker kan zijn dan vroeger.
Daarbij, VVD én Nieuw Elan samen in een coalitie zou té gemakkelijk tot de nodige interne spanningen in dat college kunnen leiden. Want Nieuw Elan is dan wel niet de oorzaak van de oorveeg die kiezers die VVD gaven, maar duidelijk wel de aanleiding.

Reinder ziet..
Nee, mensen, laat de VVD maar eens rustig buiten het college, als oppositieleider, orde op zaken stellen, en trek de PvdA aan boord om het linkse geluid ook ín dat college te laten horen. Alphen heeft er niets aan als VVD, Nieuw Elan én het CDA elkaar rechts proberen in te halen, zonder dat CU en D’66 daar veel aan kunnen doen.
Kortom, inzetten op een college van CDA, Nieuw Elan, PvdA, CU en D’66 en op een programma dat alleen op hoofdlijnen is uitgewerkt. Met een sterke oppositie rond ex-grootmacht VVD die zich actief wil én kan bemoeien met de besluitvorming in onze gemeenteraad. Die situatie is voldoende om de Nieuwe Politiek een kans te geven, en daarmee de democratie in Alphen aan den Rijn.

Revolutie in Alphen aan den Rijn?

15 sep

Patstelling
Het lijkt erop dat de Alphense raadsleden zich eindelijk realiseren dat, na drie jaar politiek geklungel, de eerste verkiezingen in de nieuwe fusiegemeente Alphen aan den Rijn wel eens de omwenteling te zien kunnen geven waarop vele partijen al jaren hopen en die anderen juist vrezen.
Dus komen nu de excuses op tafel, van de coalitie dat ze zo lang alleen hun eigen zin hebben doorgedreven, en van de oppositie dat ze zich alleen maar tegen het college hebben afgezet.
Te weinig politici realiseren zich dat, als je maar lang genoeg aan de ‘macht’ bent geweest in het stadhuis, je onvermijdelijk een onderdeel vormt van de problemen die je wordt geacht op te lossen. Uiteindelijk leidt dit niet alleen tot de “Tweedeling in Alphense raadszaal” waarmee Alphen.CC op zaterdag 14 september opende. Het leidt ook tot een politieke patstelling waarin politici elkaar de schuld geven van alles wat er de afgelopen jaren NIET is gebeurd.
In een échte democratie worden besluiten uiteindelijk genomen door de meerderheid, maar worden de belangen van de minderheid steeds zichtbaar in die besluitvorming meegenomen. Iedereen weet dat de laatste jaren van dat laatste in Alphen nauwelijks sprake van is geweest.

Historie
Toen ik ooit, alweer 40 jaren geleden, bestuurslid werd in het Buurtcentrum Ridderveld, een soort schaduwcollege van nieuwbakken Alphenaren, zwaaiden de christelijke partijen, later het CDA, de scepter in Alphen aan den Rijn. VVD en PvdA waren bijwagens die mochten meedoen zolang ze het grote CDA spel niet stoorden. Dat gold ook voor de ‘Nieuwe Alphenaren’, zodat we noodgedwongen onze eigen zaakjes maar regelden.
Maar in de tachtiger jaren veranderde dat toen bleek dat in de snel groeiende stad met haar ambitieuze, jonge, inwoners vooral de VVD hoge ogen gooide. De partij die vanaf de negentiger jaren haar stempel op vrijwel alles drukte. Die partij kon dat doen omdat CDA, PvdA en D’66 zich meer zorgen maakten over hun collegezetel dan over hun kiezers. Een situatie die niet veranderde toen D’66 plaats maakte voor de CU. D’66, GL en SP wilden zó graag in dat college meedoen, maar werden daaruit geweerd. De kleine lokale partijen, waaronder ‘mijn’ Leefbaar Alphen, moesten zich tevreden stellen met de kruimels die van de coalitietafel vielen. De ‘bom’ onder die Alphense politiek werd gelegd toen VVD leider Ruud Gebel wat ál te opzichtig uitvoerde wat velen al verwachtten, en de voltallige oppositie al in de hoek zette vóór ze zich hadden kunnen melden. Tja, de rest is historie, met een gevallen burgemeester en twee gevallen wethouders als trieste dieptepunten van drie jaar ondemocratisch aanrommelen. Het meest trieste is dat de ‘daders’ niet van ophouden weten, en zelfs vlak voor nieuwe verkiezingen nog steeds onverkort vasthouden aan hun gelijk.

Democratie?
In een échte democratie is het zo dat de kiesgerechtigde burger zijn of haar keuze laat vallen op de politieke partij die qua doelstelling en politieke stijl het meest overeenkomt met de eigen wensen en politieke beleving. In de praktijk blijkt dat in werkelijkheid slechts een deel van die kiesgerechtigden gaat stemmen, en dat de overgebleven kiezers niet bepaald een representatieve vertegenwoordiging van onze bevolking zijn.
Te veel kiezers hebben geen interesse (meer) in wat er buiten hun directe levenssfeer gebeurt, en gaan daarom niet stemmen. Een groeiend aantal is wel geïnteresseerd, maar verloor het vertrouwen in politiek en politici, en gaat daarom niet stemmen. Weer anderen kiezen helemaal niet, maar brengen wel braaf hun stem uit op ‘hun’ partij, wát die partij ook doet: De klevende kiezer. Natuurlijk zijn er ook nog kiezers die weloverwogen voor een partij kiezen, of daar zelfs lid van zijn of worden. Eigenlijk de enigen die zich wat van partijprogramma’s en standpunten aantrekken. Dan zijn er nog de vele opportunisten die achter de partij of lijsttrekker aanlopen die hen het meeste voordeel belooft. Zonder te kijken naar wat die partij vérder nog allemaal wil, of deed. Dát zijn de stemmers die in wezen de uitslag grotendeels bepalen. Als ze tenminste gaan kiezen, anders bepalen ze alleen de polls. De laatste groep is die van ‘zo gewonnen, zo geronnen’. Ze zijn gemakkelijk te paaien met mooie beloften, maar lopen weg op het moment dat de democratische praktijk van compromissen hen niet brengt wat ze verwachtten. Ze nemen niet de verantwoordelijkheid voor hun keuze!

Hoop op verandering?
In de huidige gemeente Alphen aan den Rijn zie ik weinig heil voor alternatieve democratische uitspattingen. Illustratief zijn de CDA en VVD kiezers in Groenoord, die mordicus tegen de ‘kleine bypass’ door hun wijk zijn, maar wel al jaren braaf blijven stemmen op de partijen die deze aansluiting, via de Maximabrug, op de N11 nastreven. Een ander voorbeeld is de Lage Zijde, waar, helaas wat laat en opportunistisch, steeds meer burgers buikpijn van kregen, maar waarin, in de woorden van Lyda de Jong, onze coalitiepartijen bleven ‘geloven’! Ik zou het liever ‘geobsedeerd’ noemen en die obsessie leidt ertoe dat drie lijsttrekkers nog steeds hún partijhobby daar boven water proberen te houden. Echt, de meeste Alphenaren zal het een zorg zijn wat er bij dat Thorbeckeplein gebeurt.
Nee, als er niet toevallig een fusie aan de hand was, had de bestaande patstelling tussen die geobsedeerde coalitie en de gefrustreerde oppositie nog járen kunnen duren. Tot de laatste Alphense kiezer, misschien.
Nu duizenden kiezers uit Boskoop en Rijnwoude zich bij ons Alphenaren komen scharen, bieden deze verkiezingen ruimte voor échte veranderingen. Vooral omdat het erop lijkt dat deze nieuwe kiezers veel meer interesse hebben in het scheppen van een voor hún dorp interessante politiek, dan de ‘Alphense’ kiezers die door die lange politieke malaise in grote mate verstek zullen laten gaan. Voorkeursstemmen zouden de verhoudingen tussen, maar ook binnen de partijen wel eens fundamenteel kunnen wijzigen. Of het er daardoor allemaal béter op wordt, dát moeten we maar bezien. Maar dat de gewijzigde verhoudingen binnen het actieve kiezersvolk ook leidt tot échte veranderingen in het gemeentelijk beleid, dat wens ik vooral de Alphenaren toe.

Vlaggetjesdag

13 aug

Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers

Nog maar twee keer mogen jullie, beste medeburgers, nog in je eigen gemeente naar de stembus. Op 12 september, om, al na twee jaar, nieuwe Tweede Kamer leden te kiezen. Nog steeds lekker mét potlood, omdat de stemmachines uit het jaar nul nog net zo onbetrouwbaar zijn als ze altijd al waren, en niemand geld steekt in vernieuwing. We zouden natuurlijk allang via het internet een goed systeem moeten hebben, bricks&clicks, maar dáárover wil zelfs niemand nadenken. Dus kiezen we politici die zich in de complexe wereld van de nieuwe media staande moeten houden, op een manier die meer past bij ons aller Archeon!
Enfin, het zal wel laat worden, maar ook handmatig zullen de verkiezingsuitslagen de ochtendedities van onze kranten wel halen. Nadat die nacht het goede ‘nieuws’ al miljoenen keren via Twitter en Facebook tot ons is gekomen. En, wie het ook wordt, Rutte (opnieuw) of Roemer, “Ze dronken een glas, ze deden een plas, en het bleef zoals het was. Want Rutte kan natuurlijk, na jarenlang mooie verhalen vertellen, geen kant meer uit, en Roemer komt er nog wel achter dat het aansturen van grote groepen vastgeroeste ambtenaren op de ministeries geen eenvoudige zaak is.
Maar we gaan het allemaal wel zien, na de korte campagnes (het geld is op) voor deze verkiezingen.

Waar ik het vandaag over wil hebben, beste medeburgers, zijn de historische verkiezingsborden die al een week lang het beeld in onze steden en dorpen afschermen. Grote borden, waarop zo direct 21 (!) partijen zichzelf gaan presenteren. Zóveel, dat daarop alleen kleine posters passen, en de diverse partijen zich nóg schabloonmatiger dan gewoonlijk moeten uitdrukken. Met al die partijen gaat het eruit zien als een vissersvloot op vlaggetjesdag. Om ze allemaal goed te bekijken, moet je wel heeeeel lang stilstaan bij het stoplicht! Omdat dit laatste niet gebeurt (hoop ik), zouden die politieke partijen zich de uitgaven voor deze posters, én de kosten en/of moeite om ze erop te plakken, kunnen besparen. Dat spaart niet alleen de partijkas, maar ook het milieu! Want zoveel verschillende partijen op één bord, dat communiceert natuurlijk helemaal niets meer dan dat veel Nederlanders de bestaande politiek zát zijn. Maar uiteindelijk zullen de ‘klevende kiezers’, de kiezers die al jaren, zonder ook maar één letter van het verkiezingsprogramma te lezen, ook deze keer weer op ‘hun’ partij stemmen, wát die ook voor verschrikkelijks voor hen in petto heeft.

Tja, medeburgers, democratie is een moeizame zaak, en NIET alleen in Griekenland, waar we zo graag naar wijzen. Ook in Nederland zien we alles en iedereen óf stemmen op de VVD, die alles wat we hebben aan de rijken wil geven en precies weet hoe ze dat kunnen doen, óf op de SP, die alles aan de armen wil geven, maar geen idee heeft hoe ze dat voor elkaar krijgen. De rest van de partijen, de grotere, de kleinere, én de nieuwe, spelen op 12 september slechts in de kantlijn mee en kunnen hun knopen pas gaan tellen als die twee partijen hun stellingen hebben betrokken.
Zoals ik al zei, vlaggetjesdag. Iedereen vlagt, om te verbloemen dat de vis slechts door twee partijen wordt binnengebracht.
Een koddig gezicht, direct op die, nu nog vooral lege, ‘verkiezingsborden’, een hoop werk voor de paar mensen die er enthousiasme voor kunnen opbrengen, maar niet meer dan zinloos vlagvertoon.

Schoolstrijd in Zwammerdam!

13 feb

Inwoners van Alphen aan den Rijn, Boskoop en Rijnwoude, medeburgers,

Toen ik, een jaar of acht geleden, mijn eindscriptie schreef over hóe het hoger en wetenschappelijk onderwijs hun onderwijsomgeving kon inzetten bij de werving van nieuwe studenten had ik nooit kunnen denken de conclusies daarvan gemakkelijk over te moeten zetten binnen het basis- en voorgezet onderwijs. Maar nu er in Alphen sprake is van een ware schoolstrijd tussen openbaar en christelijk onderwijs lijken vooral sommige politici toch wat erg gemakkelijk over die conclusies heen te stappen. Zo zet Ank de Groot, die vanuit haar achtergrond toch beter zou moeten weten, dat in Zwammerdam de openbare én de christelijke basisschool gemakkelijk in één gebouw ondergebracht kunnen worden. Alleen maar om haar partij, Alphen Eén, naar voren te schuiven als de beschermer van het openbaar onderwijs. Tja, Ank, maar als dat in Zwammerdam kan, waarom dan niet in alle basisscholen in onze gemeente? Wat dat betreft zit ze helemaal op de lijn van CU wethouder Du Chatinier die met zijn achtergrond ook wel ál te welwillend het openbaar onderwijs (Scala) het groene licht gaf in haar uitbreidingsdrift ten koste van het christelijk onderwijs (Groene Hart). Met als voorspelbaar gevolg dat het Scala, afspraak of niet, rustig doorgaat met haar ‘landjepik’ strategie.

Toen mijn betovergrootvader in 1858 met andere dorpsbewoners van christelijke huize op eigen kosten een nieuwe school oprichtte, zat daar tenminste, zoals overal in het land, een duidelijke visie achter. Een christelijk geïnspireerde maatschappijvisie die tot de gelijkschakeling, meer dan vijftig jaar later, ook wel het één en ander mocht kosten. Dat leidde er uiteindelijk toe dat het openbaar onderwijs in mijn tijd al een marginale functie had, en werd opgeheven toen, na bepaald onvriendelijke uitspraken van het schoolhoofd over de paus, alle katholieke kinderen acuut van die school werden gehaald. Zo is er al vele jaren geen sprake van openbaar onderwijs in mijn geboortedorp Koudum, hoewel dat dorp veel groter is Zwammerdam. Nu blijkt dat de openbare school “De Zwanenburcht’ voor het zoveelste jaar qua kindertal onder de financieringsnorm (50 Kinderen!) blijft, rest koepel Sopora niets anders dan de school op te heffen. Dat is natuurlijk jammer voor de betrokken kinderen, en lastig voor hun ouders, maar het is een situatie die absoluut niet uniek is in ons land. Vreemd genoeg is het juist Alphen Eén die zich, o.a. gesteund door de SP, het lot van deze mensen aantrekt en een motie wil indienen om deze school samen met de christelijke Oranje Nassauschool in één nieuw gebouw onder te brengen. Ik vrees dat juist deze combinatie weinig kans maakt in onze raad, maar we zullen het zien. Die opheffingsnorm is er niet voor niets, natuurlijk, en het is maar zeer de vraag of deze samenvoeging wel werkelijk leidt tot een hogere efficiëntie waarmee Sopora haar verlies aan inkomsten kan compenseren. Het lijkt op goed geld naar kwaad geld smijten. Het is verder vreemd dat deze twee partijen met dit voorstel komen, waar ze verder niets moeten weten van welke vorm van fusie en schaalvergroting dan ook.

Zoals gezegd speelt deze zaak ook in het voortgezet onderwijs, waarbij, vooralsnog tenminste, het Ashram college nog buiten schot blijft. Scala én Groene Hart beijveren zich om het hardst in het opzetten van allerlei modische opleidingen waarmee ze aan de weg timmeren. Dát kan financieel natuurlijk alleen maar als die opleidingen daarmee per saldo meer leerlingen trekken voor die school. Dat vooral het Scala college helemaal geen ruimte heeft voor die nieuwe leerlingen, schijnt daarbij, zowel voor de directie, als voor de wethouder geen rol te spelen. En zo moet het Groene Hart (Scope) steeds vaker een school met een heel andere signatuur ruimte bieden, ten koste van de eigen uitbreidingsplannen.

Het kernwoord is hier natuurlijk “identiteit”. Waar ik dat in mijn onderzoek vrijwel buiten beschouwing liet (in Nederland vraagt iedereen je wát je gestudeerd hebt, en niet wáár!) speelt dat in het basis- en voortgezet onderwijs natuurlijk wel een heel belangrijke rol. De betrokken kinderen verblijven daar immers niet alleen veel langer, maar hun binding met de school is ook veel intensiever. Daarbij zijn ze jonger, en als hun ouders kiezen voor een christelijke, katholieke of openbare leeromgeving dan is dat in veel gevallen een bewuste keuze.
Daarbij hebben deze drie scholen voor voortgezet onderwijs zichzelf nogal anders geprofileerd, het Groene Hart mikt op meer wetenschap én praktijkschool, het Scala wil naam maken als thuisbasis voor sportief ingestelde leerlingen, terwijl het Ashram het vooral op de culturele toer gooit.
Zulke verschillen leiden niet alleen tot een duidelijk andere schoolcultuur, zoals ik dat ook dagelijks binnen mijn eigen HBO instelling opmerk, maar ook tot een duidelijke identiteit, voor de school én voor de leerling.
Alleen mensen zonder onderwijservaring, zoals Ank én de wethouder, zullen denken dat het niet zo moeilijk is die identiteit te handhaven in een gebouw waar ook kinderen én leerkrachten verblijven die een heel andere identiteit koesteren. Dát is natuurlijk onzin. In een studieomgeving die je qua ruimte moet delen met een andere school, zijn compromissen onvermijdelijk. En compromissen leiden per definitie tot verlies van identiteit! En daarmee tot verlies aan waarden en normen voor de betrokken kinderen. Daar moet je niet gewoon overheen lopen, als het je, financieel of politiek, goed uitkomt.
Tja, en in Zwammerdam zullen veel huidige leerlingen van De Zwanenburcht gewoon overstappen naar de Oranje Nassauschool, ook al is die in onderwijskundige zin vast wat ‘ouderwetser’ dan hun huidige school. En de anderen zullen óf in Alphen, óf, logischer, in Bodegraven aan een nieuwe school moeten wennen.